Beschrijving

Van deze afgesleten zerk zijn nog slechts de contouren van de oorspronkelijke voorstelling te zien. De wapens zijn geheel verdwenen en van de inscriptie is slechts hier en daar een letter vaag te onderscheiden. Beide zaken zijn bekend uit oude aftekeningen. De zerk, die opvalt door haar evenwichtige vormgeving, vertoont twee praktisch even grote gedeelten. De benedenhelft laat een rechthoekige inscriptieplaat zien onder een geprofileerde dorpel die gedragen wordt door twee doodshoofden. De tekstplaat wordt verder links en rechts omgeven door een langgerekte voluut en onder door een dubbele voluut. Boven de dorpel zien we het hoofdwapen. Links en rechts zijn aan een dubbel lint vanuit een ring tweemaal vier wapens opgehangen. Tussen de uiteinden van deze linten en de twee linten vanuit het hoofdwapen zijn nog een gevleugelde zandloper en een, vroeger gevleugeld, doodshoofd te zien. Vergelijkbaar wat betreft vormgeving zijn de zerken 319 en 312.

Wapens

Alliantiewapen echtpaar (1 schild): Gedeeld; I drie leeuwen; II gevierendeeld; a een rennende vos; b een vierblad; c drie palen van vair; d drie horens. Het schild hangend aan een lint uit de helm komend. Aanziende helm. Dekkleden. Wrong. Helmteken: een uitkomende leeuw. Waarschijnlijk betreft het wapen van de vrouw, zeker wat het rechterdeel betreft, een schild met schildhoofd dat, om een evenwichtige verdeling ten opzichte van de andere helft te krijgen, is aangepast. Het gebruikelijke wapen Van Ammerzoijen is drie palen van vair; een schildhoofd met een rennende vos. ^1.
Links bevinden zich de kwartierwapens van mr. Rogier van Griensven: 1 drie leeuwen [Van Griensven]; 2 een stralende zon, vergezeld van drie molenijzers [Van der Velden, Sonnius] 3 een lindeblad, omzoomd; over alles heen een barensteel van vijf hangers [Van de(r) Merendonck]; 4 gevierendeeld; I en IV een kruis; II en III een St. Andrieskruis [Van (den) Gruijthuijs(en)]. Rechts staan de kwartierwapens van juffrouw Iosyn van Amerzoye, alle ruitvormig: 1 een rennende vos; 2 drie horens; 3 [beschadigd]; 4 vier palen. We zien alleen de kwartierwapens 1 en 2 in het centrale wapen terug. De palen in het vierde kwartierwapen zijn een verkeerde interpretatie van de palen van vair uit het hoofdwapen. Hs 1709, 25 geeft het hoofdwapen zoals weergegeven op de nauwkeurige tekening van circa 1900.
De acht kwartierwapens zijn in het handschrift nog compleet aanwezig, maar vreemd genoeg in een andere volgorde dan in Hs Martini nr. 87 en op de tekening uit circa 1900, met de familienamen erbij aangetekend: van manszijde achtereenvolgens Van Grinsven, Meerendonck, Van Son en Gruthuijsen, en van vrouwszijde – hier overigens in accoladeschilden voorgesteld – Amerzoije, Heeze, Kivits en Kelts. ^2. Deze familienamen zullen interpretaties van de auteur van het handschrift zijn geweest.
Zijn kwartierwapens betreffen zijn grootouders: 1. Rogier/Rutger van Griensvenne; 2. Aleydis van der Velden van Sonne (Sonnius); 3. Willem van de(r) Merendonck; 4. Agnes van Gruijthuijzen, respectievelijk die van vaders- (1-2) en moederskant (3-4). In Hs 1709 zijn de beide middelste schildjes verwisseld waardoor daar de grootvaders (1 en 3) en grootmoeders (2 en 4) bij elkaar staan.
Het opvallende aan haar kwartierwapens in Hs 1709 is dat zij wél de vier kwartieren van haar wapen voorstellen: 1 een rennende vos; 2 drie palen van vair; 3 een vierblad; 4 drie beslagen horens. Hier zijn ten opzichte van het Hs Martini en de tekening uit circa 1900 de schildjes 2 en 4 gewisseld.

Iosyn van Ammerzoye is een dochter van Aart van Ammerzoijen, Janszoon, en van Jenneke Geubels, Willemsdochter. Haar vader is een zoon van jonker Jan Dircks van Ammerzoijen, en van juffrouw Adriana [Ariken] Roelofs Kivits, en haar moeder Jenneke Geubels is een dochter van Willem Geubels en van Josina Franck Jansse.
De zerk van haar grootouders van moederskant (zie zerk 79) geeft als wapen een handmerk, die van haar grootouders van vaderskant (nr. 297, waaronder ook haar ouders begraven zijn) geeft exact hetzelfde wapen als hier als vrouwsdeel is opgenomen. De vier kwartierwapens hebben daarom betrekking op die van haar grootouders van vaderskant: de wapens met de drie palen van vair (nr. 4) en de rennende vos (nr. 1) vormen samen het wapen Van Ammerzoijen; het wapen met het vierblad (nr. 3) is dat van de familie Kivits. ^3. Het wapen met de drie horens ^4. (nr. 3) zal dan aan zijn of haar moeder hebben behoord. Dat het vaderlijk wapen is gesplitst zal zijn reden vinden in het feit dat van een van beide grootmoeders geen wapen voorhanden is geweest.

Bijzonderheden

Rogier (of Rutger) is een zoon van Rutger Rutger Claes Rutten van Griensven en Hadewich Willem Goyaerts van de Merendonck. Na een rechtenstudie, waarschijnlijk in Leuven, die hij afsloot met de titel van licentiaat in de beide rechten, werd Rogier in 1593 voor het eerst schepen van ’s-Hertogenbosch, een functie die hij in totaal twaalf keer zou vervullen. Van 1611 tot 1613 was hij bovendien kerkmeester van de Sint-Jan. Rogier maakte deel uit van de Bossche delegatie die in 1629 over de overgave van de stad onderhandelde met Frederik Hendrik en zette op 14 september van dat jaar zijn handtekening onder het capitulatieverdrag. De gedeputeerden van de Staten-Generaal wilden Rogier opnieuw als raad van de stad benoemen, maar hij weigerde deze functie te aanvaarden. Wel bleef hij na 1629 in zijn geboortestad wonen.
Rogier was op 14 februari 1592 in het huwelijk getreden met Josina van Amelroy (gedoopt in de Sint-Jan op 24 april 1571), een dochter van Aert Jans van Amelroy alias van Vlijmen en Jenneken Willems Geubels. Haar ouders liggen elders in de Sint-Jan begraven (zie zerk 297). Het echtpaar liet een viertal kinderen dopen, onder wie Hester op 13 september 1592, en Johanna op 5 oktober 1597. Josina werd in de Sint-Jan begraven. Rogier overleefde haar langdurig en werd na zijn dood met zijn vrouw herenigd. Zijn dochter Johanna was hem reeds voorgegaan. De laatste telg van de familie, Hester, bleef evenals haar zuster Johanna ongehuwd. Zij overleed op 14 december 1651 en werd in grote staat begraven: de grote klok van de Sint-Jan luidde drie en een half uur lang, de lijkbaar werd begeleid door twee rotten schutters, kosten noch moeite werden gespaard voor versiering van sterfhuis, kerk, baar en graf, evenals voor een copieuze maaltijd. Hester bestemde het overgrote deel van haar zeer aanzienlijke vermogen voor de stichting van een gasthuis voor oude mannen en vrouwen en voor de instelling van vijf studiebeurzen. ^5.

Geschiedenis

(Oud 326; Nieuw 438; Martini 87; Smits 79) ^*
Het graf stond in 1707 op naam van Grinsven. De legger van 1724 vermeldt de overboeking op naam van de kinderen en nakomelingen van Reijnier van Meerwijk en Anneke van Engelandt. Op 21 augustus 1752 kwam het op naam van Anna Catharina van Grinsven, echtgenote van Rudolph van Rhijn. Volgens laatstgenoemde bezaten ook Rijnier van Boxmeer en de kinderen van Jan van Herpen het begraafrecht. Op 30 juni 1779 werd het graf overgeboekt op naam van Mechtilda van der Krabbe, weduwe van Herbertus van Herpen, en haar kinderen Jan en Elisabeth, en de kinderen van haar overleden zoon Francis, te weten Herrebert en Barbara van Herpen. In de legger van 1804-1805 worden hieraan nog de kinderen van laatstgenoemde Herrebert toegevoegd.
Op de plattegrond van Martini uit 1821 is de zerk terug te vinden in de noordelijke binnenzijbeuk van het schip, in het midden van de vierde travee vanaf het westen. Het graf lag daar in ieder geval al in 1707. Tussen 1821 en 1912 werd de zerk naar zijn huidige plek overgebracht.

Personen