Beschrijving

Het betreft een goed bewaarde zerk met uitzondering van een grote brede breuk overdwars, waardoor de derde regel van de inscriptie is weggevallen. Onder een eenregelige spreuk bevindt zich een verdiepte cirkel zonder rand met daarin het alliantiewapen. Het getal op de nu zevende regel betreft zeer waarschijnlijk het registratienummer.

Wapens

Alliantiewapen echtpaar (2 schilden, vrouwswapen = ruitvormig): 1. In zilver drie blauwe palen; over alles heen een rode schuinbalk beladen met drie zilveren ringen [Saunderson]; 2. In blauw een pelikaan met zijn jongen in het nest, alles van goud [De Viriu]. Beide schilden hangend aan een lint uit de helm komend, welk lint achter de schilden door strengelt en tussen beide vervlecht en eindigt in kwasten. Helm. Dekkleden. Wrong. Helmteken: een jachthond. De kleuren zijn ontleend aan Hs 1709, 101.2

Bijzonderheden

Robert Saunderson stamt uit de Engelse adellijke familie Saunderson van Saxby. Hij was militair in dienst van de Republiek. Aanvankelijk luitenant werd hij in 1642 benoemd tot kapitein van een compagnie Engelsen. Vanaf die tijd was hij gelegerd in ’s-Hertogenbosch. In 1655 woonde hij in het huis de Lombartspoort in de Hinthamerstraat. Hij is overleden tussen 1669 en 1672. Robert was in 1628 te Gorinchem in het huwelijk getreden met Elisabeth, dochter van François de Viriu (Viry, Virieu) († 1596) en Françoise de Witte. Haar vader was afkomstig uit Orange en in dienst van Willem van Oranje. De meeste kinderen van Robert en Elisabeth werden in Gorinchem geboren, dochter Elisabeth werd in november 1645 in ’s-Hertogenbosch in de Grote Kerk gedoopt. In februari 1646 maakte het echtpaar een testament waarin hun zes kinderen tot erfgenamen werden benoemd. Kort daarop overleed Elisabeth. Ze werd in de Sint-Jan begraven onder een zerk waarop ook de naam van haar man staat vermeld. De ruimte die hierop is uitgespaard voor zijn sterfdatum is nooit ingevuld. Het is daarom waarschijnlijk dat Robert niet onder deze steen begraven is. ^1.

Geschiedenis

geschiedenis
(Oud 481; Nieuw 16; Martini 17; Smits 251) ^*
Op de zerk is voor het registratienummer 16 vaag het nummer 48 zichtbaar. Oorspronkelijk stond het oude registratienummer 481 op de zerk. Bij de omnummering in 1752 werden 4 en de 8 (deels) verwijderd en werd er achter de 1 een 6 aangebracht. In 1707 stond het graf op naam van de heer Lintworm, Tussen 1724 en 1752 werd het eigendom van de kerk. Martini trof de zerk aan op het hoogkoor van de Sint-Jan, in het midden van de tweede travee vanaf de viering. Dit was zeer waarschijnlijk ook de oorspronkelijke plek. Toen de zerken op het koor in 1839 werden verplaatst, kwam de steen, mogelijk via een omweg en dan ten laatste in 1912, op zijn huidige plek terecht.

Personen