Beschrijving

De hoekwapens zijn glad geworden, maar de diep gegraveerde gotische letters van de oorspronkelijke tekst zijn goed leesbaar. De vormgeving is simpel. De randen zijn aangegeven door twee eenvoudige lijnen. Hierbinnen zien we in de hoeken binnen de rand vier wapenschildjes. Verder is er geen versiering aanwezig.

Wapens

Geen alliantiewapen. Kwartieren: 1 Een druiventros [Van Grinsven]; 3 Drie vierbladeren [behoort tot de Van Dinther-groep]; 2 en 4 zijn gespiegeld aan 1 en 3.
Door de ruimte tussen de gegevens van hem en die van zijn tweede vrouw blijft het onduidelijk of het tweede wapen met zekerheid aan haar is toe te schrijven. Het wapen kan zowel behoren aan zijn tweede vrouw, Aleidis Lamberts, als aan zijn moeder, Hillegont Jacobs van Houthuijsen, gehuwd met Peter Emberts van Grinsven. ^1. Zo linkt Pennings het wapen met de druiventros aan Van Grinsven en de drie vierbladen aan Broessen, de eerste vrouw ^2., hoewel zij volgens het opschrift hier niet ligt begraven.
Hs 1709, 160.1 en 160.2 geeft naast de hier bedoelde zerk nog een andere zerk, van Petrus Emberti Grinsven van Geffen, onder meer kanunnik en zegeldrager, die in 1589 overleed. Hier vinden we dezelfde kwartieren, met eveneens de beide onderste wapens gespiegeld aan de bovenste. Bovendien kent deze zerk wel een alliantiewapen: Gedeeld; I een druiventros aan een tak; II drie vierbladen. Hier gaat het dus om de wapens van de ouders van Peter Emberts Grinsven van Geffen († 1589), de zoon van genoemde Embert Peters Grinsven van Geffen en van Hillegont Peter Broessen.

Bijzonderheden

Eymbert van Grinsven van Geffen was een zoon van Peter Eymberts van Griensven († 1520 Den Dungen) en Hillegonda Jacobs Laureyns. Hij was getrouwd met Hillegond Peter Broessen, en hertrouwde na haar dood met Aleyt Lamberts Thomas. Eymbert en Aleyt stierven kort na elkaar en werden in de Sint-Jan begraven. Hillegont, een dochter uit het tweede huwelijk, was in 1577 in het huwelijk getreden met Daniel Anthonis Colen. Haar man stierf al in 1580, Hilleken enkele jaren later in 1584: beiden werden in het graf van haar ouders bijgezet.
Uit zijn eerste huwelijk had Embert twee zonen met de naam Peter. Een van hen, rond 1521 geboren, koos voor de geestelijke stand. Reeds op jonge leeftijd werd hij kapelaan van Franciscus Sonnius, die wellicht verre familie van hem was. In 1550 studeerde hij in Leuven. In 1551 en 1552 begeleidde hij Sonnius naar het Concilie van Trente, in 1558 naar Rome. In november 1562 was het Peter van Grinsven die namens Sonnius de bisschoppelijke zetel van Den Bosch in bezit nam. In datzelfde jaar werd hij kanunnik van het Bossche kapittel. Hij bleef Sonnius’ steun en toeverlaat bij de opbouw van het bisdom en speelde als sigillifer of zegelaar een belangrijke rol in de bisschoppelijke kanselarij. Sonnius verhuisde in 1570 naar zijn nieuwe bisdom Antwerpen, Van Grinsven bleef in Den Bosch en diende ook de volgende bisschoppen als zegelaar. Op het einde van zijn leven stichtte hij een aantal studiebeurzen met de fraaie benaming ‘de wandelgraet scholaer’ (cochlea scholastica), wat zoveel wil zeggen als de schoolwenteltrap. Heer Peter overleed op 21 maart 1589, zijn medebroeders van de Illustre Lieve Vrouwe Broederschap, waarvan hij sinds 1562 gezworen broeder was, hielden op 7 april een requiemmis voor hem. Peter werd begraven retro chorum, achter het hoogkoor, dat wil zeggen in het oostelijke deel van de kooromgang. Zijn grafsteen, tegenwoordig verdwenen, was begin achttiende eeuw nog aanwezig (zerk 664). De zerken van Peter en van zijn ouders worden in Hs 1709 na elkaar beschreven: waarschijnlijk lagen ze dan ook naast elkaar in de Sint-Jan. Dit vermoeden wordt bevestigd door de laatste naam die op de zerk van Embert van Grinsven van Geffen wordt vermeld: Jacob van Nouhuys. Deze bezat midden achttiende eeuw namelijk twee graven in de Sint-Jan, zoals hierna wordt vermeld.
Jacobus van Nouhuys is een zoon van Anthony van Nouhuys, schepen van Lith, en Beertie, dochter van Gerrit van Hurwen en Lysken van Grinsven. Deze Lysken was waarschijnlijk een achter-achterkleindochter van Jacob Eymberts van Grinsven van Geffen, een broer van de eerste persoon die op deze zerk wordt vermeld. Deze afstamming is niet onomstreden: Jacob was in 1747 tot collator van de beurzenstichting van Peter van Grinsven benoemd, maar andere bloedverwanten protesteerden hiertegen. In 1754 werd hij afgezet omdat zijn afstammingsgegevens niet overtuigend genoeg zouden zijn. Dat hij de twee graven van de familie Van Grinsven van Geffen in de Sint-Jan bezat lijkt een bewijs voor zijn afstamming, ware het niet dat hij die graven niet via vererving in bezit had gekregen, maar in 1753 had gekocht.
Jacob van Nouhuys was geboren in Lith en kocht in 1728 het poorterschap van Den Bosch, waar hij zich aan de Markt vestigde als wijnhandelaar. In 1733 trouwde hij met Elisabeth van den Hoven, met wie hij dertien kinderen had die katholiek werden gedoopt. Onder hen Maria Anna (1735-1802), de vrouw van de bekende stempelsnijder Theodoor van Berkel (zie zerk 151). Jacob overleed tussen 1758 en 1761, of hij ook daadwerkelijk onder deze zerk is begraven is onbekend. ^3.

Geschiedenis

(Oud 211A of B; Nieuw 153; Martini 214; Smits 232) ^*
Het graf van Embertus Peters van Grinsven van Geffen stond in ieder geval vanaf 1707 samen met dat van zijn zoon Peter Emberts van Grinsven van Geffen (Oud 211A of B; Nieuw 157; Hs 1709, 160.2) te boek als 2 graften van van grinsven van geffen. Op 20 december 1753 werden beide graven inclusief de zerken verkocht aan Jacobus van Nauwhuis. Voor de zerk op het graf van Peter Emberts hoefde hij echter niet te betalen omdat deze in vier stukken gebroken was. Dit verklaart waarschijnlijk ook het feit dat Martini in 1821 de zerk – voor zover nog aanwezig – niet vernoemde en dat de fragmenten thans niet meer in de kerk terug te vinden zijn. Op 30 juni 1779 werden de twee graven overgeboekt op naam van de weduwe van Jacobus van Nauwhuijs, Elisabet van den Hoven, en haar zes kinderen Berdina; Maria Anna; Catharina; Elisabeth; Adriana Mechtilda; en Antonius van Nauwhuijs. Tussen 1779 en 1804 kwamen beide graven in het bezit van de kerk.
Martini situeerde de zerk van Embertus Peters van Grinsven van Geffen in de oostelijke travee van de kooromgang, enkele meters ten zuidwesten van de pijler die de derde noordelijke straalkapel vanaf het westen scheidt van de middelste straalkapel. Hier lag hij, zo blijkt uit de locatieaanduidingen in de leggers, in ieder geval vanaf 1707. De zerk van zijn zoon Peter Emberts lag hierbij vlak in de buurt. Voor 1912 werd de zerk van Embertus Peters verlegd naar zijn huidige plek, een paar meter in zuidelijke richting.

Personen