Beschrijving

De zeer grote zerk vertoont een breuk over de hele breedte onder het midden. In een drieënhalve centimeter verdiept bovenveld zien we in hoog reliëf een bisschopshoed en daaronder het wapen. Middenboven is tegen de rand een rechthoekig blokje te zien en hiernaast in de linker- en rechterbovenhoek een zandloper met vleugels. De rest van de zerk wordt gevuld met de inscriptie, waarvan de letters diep in de steen zijn gegraveerd. Het tekstveld is omgeven door een simpele gegraveerde lijn.

Wapens

Twee schuinkruisgewijs geplaatste afgewende bisschopsstaven, vergezeld onder van twee elkaar toegewende en aanziende schapen. Het schild gedekt met een gevleugeld engelenkopje, op de schildhoeken vergezeld links van een linksschuingeplaatste uitkomende gewende bisschopsstaf en rechts van een schuingeplaatste mijter. Het geheel overtopt door een priesterhoed met tweemaal tien kwasten. Onder het schild een banderol, aan de uiteinden gedrapeerd over de binnenvleugels van twee gevleugelde engelenkopjes, met de wapenspreuk.

Bijzonderheden

Henricus werd op 14 december 1769 gedoopt in Asten als zoon van chirurgijn Ferdinandus den Dubbelden († Gemert 1793) en Henrica Verhoeven († Gemert 1805). Hij studeerde theologie in Leuven en werd in 1794 in Brussel tot priester gewijd. In datzelfde jaar werd hij professor aan het college der Oratoren te Mechelen. Vanaf 1795 richtte hij zich op de zielzorg, eerst korte tijd in Vlierden en Aalst, vanaf 1796 als kapelaan van de Sint-Jacobsparochie in ’s-Hertogenbosch. Vanaf 1800 was hij pastoor van Gemert, in 1810 werd hij bovendien deken van het district Helmond.
In 1831 overleed Antonius van Alphen, apostolisch vicaris van Den Bosch. In afwachting van het herstel van het bisdom ’s-Hertogenbosch, zoals dat in 1827 door de Nederlandse Staat en de H. Stoel was afgesproken, benoemde de paus een apostolisch administrator ad interim. Dat werd niet Van Alphens rechterhand Franciscus de Wijs, die voor de regering van Willem I onacceptabel was, maar Den Dubbelden. De uitvoering van het concordaat liet echter op zich wachten. In 1833 werd Den Dubbelden vicaris-generaal van Maastricht en Luyksgestel, parochies die tot het bisdom Luik hadden behoord, maar door de Belgische Opstand aan de andere kant van de nieuwe grens terecht waren gekomen. In 1834 nam hij afscheid als pastoor van Gemert en vestigde zich op het kasteeltje de Ruwenberg in Sint-Michielsgestel. Na de afscheiding van België was uitvoering van het concordaat van 1827 van de baan. In 1842 benoemde de paus hem officieel tot apostolisch vicaris van Den Bosch en werd hij in de Sint-Jan tot titulair bisschop van Emaus gewijd. Het herstel van de hiërarchie in 1853 maakte hij net niet meer mee: Den Dubbelden overleed op 13 oktober 1851 op de Ruwenberg en werd begraven op het kerkhof van Sint-Michielsgestel. ^1.

Geschiedenis

Bij de opheffing van de oude kerk in Sint-Michielsgestel werd het kerkhof in 1932 geruimd. De stoffelijke resten van de apostolisch vicaris zijn toen bijgezet in de bisschoppelijke grafkapel op de begraafplaats in Orthen. De zerk werd overgebracht naar de Sint-Jan.

Personen