Beschrijving

Het oppervlak van de zerk is sterk afgesleten en vertoont vele putjes. De wapens zijn amper nog te onderscheiden en ook van de inscriptie is nog slechts een beperkt aantal letters leesbaar. Van het zerknummer lijkt het laatste cijfer weggekrast.
Het betreft een eenvoudige zerk zonder markerende randen. Bovenin is in een cirkel het alliantiewapen weergegeven. Hieronder bevindt zich de inscriptie. De rest van de zerk is blank gebleven.

Wapens

Alliantiewapen echtpaar (2 schilden, vrouwswapen = ovaalvormig): 1 Gevierendeeld; I en IV drie leeuwen; II en III een dwarsbalk beladen met drie zespuntige sterren [Suyskens]; 2 Doorsneden in de verhouding 4:6; I een schildje beladen met een klaverblad; over alles heen een barensteel van vijf hangers; II drie gaande leeuwen, boven elkaar [Van der Merendonck].
Beide schilden hangend aan een lint uit de helm komend. Helm. Dekkleden. Wrong. Helmteken: een uitkomende leeuw.
Het is mogelijk dat het vrouwswapen dat van Pottey is. De auteur van Hs 1709, 34.1 geeft één gevierendeeld wapen: I in groen drie gouden leeuwen; II in blauw een zilveren hartschild met een groen eenlobbig blad en over alles heen een gouden barensteel van vijf hangers; III in zilver een blauwe dwarsbalk met drie gouden zespuntige sterren; IV in goud drie rode gaande leeuwen. Hij combineert hier dus de beide schilden.

Bijzonderheden

Paulus of Pauwels is een zoon van bierbrouwer Adriaen Wynants Suyskens uit diens tweede huwelijk met Elisabeth, dochter van de Bossche schepen Pauwels Wynants (van Resant) en Barbara Wytmans. Hij werd op 9 december 1608 gedoopt in de Sint-Cathrien. Net als zijn vader was hij bierbrouwer van beroep. Op 27 juni 1627 trad Pauwels in het huwelijk met Maria, dochter van Cornelis Goyaerts van den Merendonck en Willemken Lamberts Horn. Dit echtpaar had minstens zes kinderen. Hun dochter Elisabeth ligt met haar man Reynder Pottey elders in de Sint-Jan begraven (zie zerk 173). Kleindochter Elisabeth Maria Pottey, op 13 oktober 1660 in de parochie van Sint-Cathrien gedoopt, werd na haar vroege dood op 15 juni 1670 onder de zerk van haar grootouders begraven. Pauwels Suyskens was na zijn dood in 1655 begraven in de kerk van het klooster Mariënburg op de Uilenburg. In het capitulatieverdrag van 1629 was bepaald dat alle priesters en mannelijke kloosterlingen de stad moesten verlaten, maar dat de vrouwelijke kloosterlingen in hun kloosters konden blijven wonen en dat pas na overlijden van de laatste nonnen de goederen aan de staat zouden vervallen. Kort na het overlijden van Maria van den Merendonck schrijft haar zoon Lambert Suyskens aan zijn broer Cornelis, woonachtig te Cadiz, dat hem was afgeraden om hun moeder bij haar man te begraven omdat het klooster op den Ulenborg haest van de Geusen angeveert sal werden. Met andere woorden: als de laatste nonnen zijn gestorven of vertrokken zullen de autoriteiten de gebouwen van het klooster in bezit nemen, en wat zal er dan met de kapel gebeuren? Lambert heeft daarom een nieuw en schoon graf in ’t midden ende besten van de kerk (de Sint-Jan) aangekocht om zijn moeder te begraven. Op de steen in de Sint-Jan staat ook Pauwels Suyskens vermeld, wellicht is zijn stoffelijk overschot dus overgebracht van de Uilenburg naar de Sint-Jan. ^1.

Geschiedenis

(Oud 536/358; Nieuw 293; Martini 125; Smits 162) ^*
In 1707 stond het graf op naam van d h^r adv^t suijskens. In de legger van 1724 wordt de overboeking geregistreerd op naam van de kinderen van Poulus Suijskens en Maria van Merendoncq. Vóór 1752 werd het graf – dat toen op naam stond van advocaat Paulus Suiskens – overgeboekt op zijn drie kinderen, Lambertus; Allegonda Theodora, weduwe van François van den Berg; en Maria Allegonda Suijskens. Daarnaast kwam het op naam van de kinderen van de toen reeds overleden Isabella Johanna Suijskens, echtgenote van Petrus Mathias van der Vreken, en van de kinderen van Allegonda Theodora Suijskens. Ten laatste in 1779 verviel het graf aan de kerk.
De plattegrond van Martini laat zien dat de zerk in 1821 in de viering van de kerk lag, enkele meters ten zuidoosten van de noordwestelijke vieringpijler. Volgens de leggers echter bevond het graf zich in ieder geval vanaf 1707 in de zuidelijke travee van het noordtransept. Waarschijnlijk lag de zerk op de grens van het noordtransept en de viering, in overeenstemming dus met beide locatieaanduidingen. Toen Lambert Suyskens in 1669 zijn moeder begroef, lag het graf zoals gezegd in ’t midden ende besten van de kerk, waarmee de viering bedoeld wordt. Hoewel de zerk op de plattegrond van Smits niet duidelijk staat aangegeven, bevond hij zich in 1912 bijna zeker in de viering van de kerk, dus dicht bij de oorspronkelijke locatie. Ten tijde van de bouw van het nieuwe liturgisch centrum in 1983 verhuisde hij naar de huidige plek.

Personen