Beschrijving

Middenboven bevindt zich een verdiepte cirkel zonder rand met daarin een wapenschild met uitgestulpte zijden. Met een lint hangt het aan de rand van de cirkel.

Wapens

Een hand- of huismerk, bestaande uit een verkorte paal, boven eindigend in een omgewende 4 en beneden in een omgekeerde 4, waarvan de uiteinden van de verlengde dwarsbalken onderling met een schuinbalk zijn verbonden, met op het uiteinde van de bovendwarsbalk en onder het uiteinde van de benedendwarsbalk een kruisje.

Bijzonderheden

Jan Hendricx van der Last werd in 1636 aangesteld als voogd over de achtergebleven minderjarige kinderen van zijn broer, de kramer Philip Hendricx van der Last, bij Heijlken van Santvoort, die beiden waren overleden aan de pest. Zelf had hij bij zijn vrouw Elisabeth Hendrickzen van der Plancken twee dochters. De ene was Margriet, die getrouwd was met Goyaert, zoon van Peter Martens van den Bichelaer, bij wie ze vier kinderen had. Zij woonde aan de Markt. Zijn andere dochter, Gudula, was getrouwd met Daniël van Dijck. Zij overleed in 1675. Jan Hendrickx van der Last bezat een huis in de Kerkstraat naast de voormalige Latijnse School, dat hij had gekocht van mr. Hendrik Lievens. Gudula en haar neef en nicht Hendrik en Maria, de kinderen van haar zus Margriet, verdeelden in 1653 de erfenis van Jan Hendrix van der Last. ^1.

Geschiedenis

(Oud 137B; Nieuw 471; Martini 283; Smits 118C) ^*
In de legger van 1707 en 1724 staat het graf op naam van Crabbe. In december 1751 werd het overgeboekt op naam van Adriaanus Schoneus. Hij was een nazaat van Jan Dirk Bruijninx en Catharina van Dijk. Laatstgenoemde was een zus van Daniël van Dijck, die zoals gezegd getrouwd was met Gudula van der Last, de dochter van de op de zerk vermelde Johan Hendrik van der Last en Elisabet Henrica van der Planken. Voor 1779 werd het graf eigendom van de kerk.
Op de plattegrond van Martini uit 1821 ligt de zerk in de zuidelijke binnenzijbeuk van het schip, in de eerste travee vanaf het transept. Deze plek had hij zeker al sinds 1707, maar waarschijnlijk ook al ten tijde van de begrafenis van Elisabeth Hendrickzen van der Plancken in 1637. Voor 1912 kwam hij op zijn huidige plek te liggen.

Personen