Beschrijving

Van de rechterzijde is een strook afgezaagd. Als gevolg daarvan breken sommige regels van de inscriptie abrupt af. De onderhelft van de zerk is leeg. De bovenhelft wordt gevuld door een kleine cirkel met rand, waarin in reliëf het vrouwelijke wapenschild is weergegeven. Hieronder bevindt zich de zesregelige inscriptie. Middenonder is nog de beschadiging te zien van een ouder weggekapt nummer, mogelijk 33.

Wapens

Alliantiewapen (1 schild, in ruitvorm): gedeeld; I een omgewende leeuw; II doorsneden; a een vogel; b drie schuinkruisjes, op het hart beladen met een vogeltje. Het schild hangend aan een lint dat is bevestigd aan de omcirkelende band, welk lint opzij van het schild uitkomt en beneden het schild eindigt in twee kwasten. In Hs 1709, 1.2 staat bij het schild de naam Casteren geschreven. Op 8.2 van het hetzelfde handschrift wordt het wapen Van Os-Van Casteren afgebeeld, waarbij het wapendeel Van Casteren het hele op 1.2 afgebeelde wapen toont. Overigens geeft het handschrift in beide gevallen een aanziende vogel, die erg aan een uil doet denken.

Bijzonderheden

Anna van Casteren, een dochter van de Bossche wollenlakenkoopman Herman Jacob Hermans van Casteren en zijn eerste vrouw Jenneken Aert Wouters van Helmont, werd op 6 september 1576 gedoopt in de Sint-Jan. Op 20 november 1605 trad zij in het huwelijk met Jan Henricx van Berlicum alias Van de Gracht, net als zijn schoonvader wollenlakenverkoper te ’s-Hertogenbosch. Zij hadden minstens twee kinderen. Jan is voor 1616 overleden. Voor 1624 hertrouwde Anna met Huybert Adam Huyberts van Budel. Huybert was in 1609 rentmeester van het klooster Hooidonk te Nederwetten en in de jaren 1620 rentmeester van de Bossche bisschop Zoesius. Anna overleefde ook haar tweede man en werd na haar dood op 7 augustus 1647 in de Sint-Jan begraven.
De tweede persoon die op deze zerk wordt vermeld, Jacob van Casteren, is een broer van Anna, eveneens uit het eerste huwelijk van Herman van Casteren. Net als zijn vader was hij koopman in wollen lakens. Jacob trouwde op 14 februari 1609 met Henricxken, een dochter van zijn zwager Jan Henricx van Berlicum uit diens eerste huwelijk, met Mayken Thomas Wouters. Uit dit huwelijk zijn geen kinderen bekend. ^1.

Geschiedenis

(Oud 33; Nieuw 349; Martini 273; Smits 139) ^*
Het graf stond zeker vanaf 1707 geregistreerd als kerkgraf. Op 8 februari 1765 werd het verkocht aan de schepen Johannes van Hanswijk. Deze had op 27 april 1738 samen met zijn broer Antonij al een kelder op het hoogkoor gekocht waarin hij op 29 april 1765 werd begraven (zie zerk 262). Het hier behandelde graf kocht hij dus enkele maanden voor zijn dood. Op 12 mei 1779 werd het graf, evenals de kelder, overgeboekt op naam van zijn weduwe Johanna Maria Catharina Hijssel en haar zes kinderen, te weten Wilhelma, echtgenote van Stephanus Rosendael, Nicolaes Johan, Antonij, Johanna Margaretha, echtgenote van Jan Dirk van Heemskerk, Johannes Wilhelmus en Wilhelmus Petrus. In de legger van 1804-1805 worden deze kinderen eveneens genoemd, met uitzondering van Johanna Margaretha.
Op de plattegrond van Martini uit 1821 is de zerk terug te vinden in de middelste travee van het zuidtransept, vlak bij de grens met de zuidelijke travee. Dit is zeer waarschijnlijk ook de plek van het graf in 1707. Ten laatste in 1912 kwam de zerk op zijn huidige plek te liggen, enkele meters verderop.

Personen