Beschrijving

Het oppervlak is nogal afgesleten, maar de letters van de inscriptie zijn nog goed te lezen. De zerk heeft geen rand. Bovenaan zien we in het midden een verdiepte cirkel zonder rand met daarin twee wapenschilden van het alliantiewapen, die met twee linten zijn opgehangen aan een knoestige tak. De vier uiteinden van de linten hebben kwasten en overlappen elkaar. De rest van de zerk is opgevuld met de inscriptie in evenwichtige letters, die het oppervlak van de zerk helemaal vullen.

Wapens

Alliantiewapen echtpaar (2 schilden): 1 een tegen een rotsberg klimmende wolf [Van Wolfsbergen]; 2 gedeeld; I drie omgewende opvliegende valken, boven elkaar; II een burcht, waarop een omgewende opvliegende valk [Van Valckenburgh].
Het type burcht is van het soort zoals in het wapen Kemps, zie bijvoorbeeld zerk 321.

Bijzonderheden

De koopman Matthijs van Wolfsbergen en zijn vrouw Agnes Wernaerts van Valkenborch hadden behalve de vier op de zerk genoemde kinderen Jan, Margriet, Wernaert (1638) en Oda nog een oudste zoon Anthonij en een dochter Maria. Hun zoon Jan van Wolfsbergen was in eerste echt getrouwd met Maria van Gestel. Hij had bij haar twee zonen, beiden Joannes geheten, en twee dochters die allebei Joanna waren genoemd. Geen van vieren overleefden hun ouders. Bij zijn tweede vrouw Geertruijd Buekentop, met wie hij in 1665 trouwde, had Jan van Wolfsbergen achtereenvolgens een dochter Maria, een zoon Henricus en wederom een dochter Joanna. Van hen overleefde alleen Maria haar vader. Ze was echter pas vier toen hij stierf. Jan van Oers, de man van Margriet van Wolfsbergen, was bakker. Hij overleed voor 1678, zo’n vijf jaar na zijn vrouw. Zijn broer Peter en zijn zwager, de koopman Wernaert van Wolfsbergen, werden toen aangesteld als voogd over de vier kinderen die Jan van Oers waren overgebleven van de acht kinderen uit zijn huwelijk met Grietje van Wolfsbergen. Zelf had Wernaert bij zijn vrouw Helena van Bladel, met wie hij in 1683 trouwde, twee kinderen: Agnes Maria (1684) en Henricus (1687). Nog geen jaar na de geboorte van zijn zoon stierf Wernaert. Of zijn jongste zus Oda, door haar ouders Oijke genoemd, in het huwelijk trad is niet zeker. Oda was ongeletterd: een notariële akte werd door haar getekend met een kruisje.
Tussen 1662 en 1675 lieten Matthijs van Wolfsbergen en zijn vrouw, dan wel alleen Agnes als weduwe, maar liefst vijf testamenten opmaken, waarin zij in detail bepaalden welke stukken van hun inboedel naar welke van hun kinderen ging: tot aan beddengoed, servetten, koperen keteltjes en zitkussens toe.
Dat het echtpaar rooms-katholiek was, bleek niet alleen bij de doop van hun kinderen en kleinkinderen, maar overduidelijk ook uit de boedelinventaris die in 1680 na het overlijden van de weduwe Agnes van Valkenborch werd opgemaakt. Deze omvatte onder meer tweeëntwintig schilderijen, waarvan veertien met een religieuze voorstelling: De droeffheijt van O:L:Vrouw, Ons Vrouw met een kind, De geboorte Christi, Maria Magdalena, De noot Godts, etcetera. Mogelijk hield ook de naam van hun huis in de Karrenstraat, gelegen tegenover het Twee Korenstraatje, verband met hun katholieke overtuiging. Dit pand heette namelijk ‘Sint-Paulus’. ^1.

Geschiedenis

(Oud 502/496; Nieuw 36; Martini 157; Smits 161) ^*
In de oudste legger staat het graf te boek als t’ graft van Wolffsbergen. Voor 1724 kwam het graf op naam van Hend^r van Wolffsbergen. Tussen 1724 en 1752 werd het graf eigendom van de kerk. Er werd in begraven tot 5 maart 1782. Toen was het vol. In 1793 kwam het graf wederom in particuliere handen toen het werd verkocht aan Lt. Coll. Tieboel.
Martini situeerde de zerk in 1821 in de voormalige kapel van de Lieve Vrouwe Broederschap, de huidige Sacramentskapel, in de derde travee vanaf het transept. Zeer waarschijnlijk werd Mathys van Wolfsbergen in 1669 hier ook begraven. Voor 1912 werd de zerk naar de viering van de kerk verplaatst, enkele meters ten zuidoosten van de noordwestelijke vieringpijler. In 1983 werd hij ongeveer een meter naar het westen verplaatst, waar hij nu nog ligt.

Personen