Beschrijving

Op deze inscriptiezerk zien we aan de bovenzijde slechts de zesregelige inscriptie. De rest van de zerk is helemaal leeg.

Bijzonderheden

Michiel le Hardy was in 1674 gehuwd met Anneke van Lier, dochter van Jacob Janszn van Lier en Allegonda van Empel. Jacob van Lier, die onder meer eigenaar was van het goed ‘De Wamberg’ onder Berlicum, staat te boek als zeepzieder, een beroep dat hij zou hebben uitgeoefend in het huis ‘De Tamboer’, dat nabij de Korenbrug in de Lepelstraat of in de Molenstraat stond en dat uitkwam op de stadswal. Er is echter ook sprake van dat Jacob Janszn meester in het vleeshouwersambacht was. Op grond van de reglementen in dit gilde kon zijn schoonzoon Michiel le Hardy hem hierin opvolgen. Op 23 februari 1675, kort na zijn huwelijk met Anneke van Lier, werd Michiel le Hardy tot meester in het slagersambacht benoemd. Door dit bedrijf of anderszins verkeerde hij hoe dan ook in welstand: hij komt tenminste voor op een lijst die in 1687 door het stadsbestuur werd opgesteld en die de namen bevatte van zo’n tweehonderd Bosschenaren die door de heren schepenen, gezworenen en raden werden ‘geoordeelt Capitalisten te wesen’. Michiel le Hardy was ook lid van de schutterij van de Jonge Schuts. In 1705 betaalde hij naar oude gewoonte een bijdrage in bruydegomsgelt aan dit gilde, en wel omdat een van zijn zonen geestelijke was geworden. Michiel le Hardy en Anneke van Lier waren immers kathokatholiek, zoals ook blijkt uit het feit dat tien van hun kinderen tussen 1677 en 1696 in de parochie van Sint-Jacob werden gedoopt. Dat sommigen van deze kinderen al na korte tijd weer overleden, kan onder meer worden afgeleid uit de omstandigheid dat drie van de meisjes de naam Allegondis kregen. ^1.

Geschiedenis

(Oud 46; Nieuw 558; Martini 301; Smits 126) ^*
In 1707 stond dit graf op naam van Lehardij. De legger van 1724 vermeldt het graf op naam van Kornelia Lehardij, echtgenote van Jasper Spijkers. Omdat de eigenaar van het graf verzuimd had het graf over te boeken, verviel het aan de kerk. De kerkmeesters verkochten het graf in 1754 aan Arend Verspijk, oud Schepen en Raad. Ook de zerk werd aan deze Arend Verspijck verkocht en wel door Machiel Le Hardij, eenig naargelaten kind van wijlen Cornelia Le Hardy. Op 15 oktober 1764 werd het graf weer aan de kerk verkocht. Nog geen jaar later, op 3 augustus 1765, kwam het door aankoop in het bezit van Galinus Hopman. In ieder geval tot 1805 bleef het op zijn naam staan.
Op de plattegrond van Martini is de zerk terug te vinden in de zuidelijke buitenzijbeuk van het middenschip, op de grens van de tweede en derde travee vanaf het transept. De locatieaanduidingen in de leggers stemmen hiermee overeen. Vanaf de aankoop van het graf door de familie Le Hardy tot in ieder geval 1821 werd de zerk dus niet of nauwelijks verplaatst. Voor 1912 werd hij naar zijn huidige plek verlegd.

Personen