Beschrijving

De zerk is praktisch afgesleten. Slechts de contouren van de bladrank om het schild en de rand van hetzelfde schild zijn nog vaag te onderscheiden. Verder is er een brede opvulling te zien over de breedte van de zerk vlak onder het schild. Van de inscriptie zijn nog enkele woorden te ontcijferen. Het ondergedeelte van de zerk is blijkbaar steeds blank gelaten.
Hoewel Smits niet zoveel waardering heeft voor deze zerk, toont de tekening ervan uit circa 1900 aan dat de vormgeving van de versiering om het schild ongebruikelijk is. We zien er een lauwerkrans met vier rozetten en daar weer omheen ouderwets bandwerk in een ruitvorm. Het lint waaraan het schild hangt, is opgehangen aan de rozet middenboven, loopt naast het schild aan beide zijden door en eindigt onderaan in kwasten.

Wapens

Drie zeemeerminnen, houdende in de rechterhand een spiegel en met de linkerhand een omhoog gehouden haarlok. ^1.

Bijzonderheden

De wijnkoopman Johan Pinxternagel verkreeg in mei 1693 het poorterschap van ’s-Hertogenbosch. Hij huwde nog diezelfde maand met Anna Catharina Hubert, die 7 maart 1660 in ’s-Hertogenbosch was gedoopt als dochter van Thomas Hubert en Catharina Tiequet. Zij was weduwe van Helmich Degenaar en woonde in de Karrenstraat. Uit dit huwelijk werden tussen 1694 en 1700 drie dochters en drie zonen geboren. In 1717 werd Johan Pinxternagel in de schepenbank benoemd. Ook in 1723 was hij schepen. Daarnaast vervulde hij functies als rentmeester van de stad, rentmeester van het leprozenhuis en van het gereformeerd weeshuis, dat was gevestigd aan de Parade. Hij was tevens ouderling. ^2.

Geschiedenis

(Oud 349; Nieuw 651; Martini 64; Smits 14) ^*
Het graf maakte aanvankelijk deel uit van een groepje kerkgraven met eenzelfde registratienummer. Een latere toevoeging in de legger van 1724 verwijst naar een graf onder de orgel als dat van Johan Pinxternakel. Op 31 augustus 1752 kwam het graf op naam te staan van de kinderen en verdere nazaten van Johan Pinxternakel. Later wordt een van deze nazaten bij naam genoemd, te weten Ida Noordbergh, echtgenote van Jacob Dox en kleindochter van Johan Pinxternakel. In de legger van 1804-1805 zijn geen verdere gegevens terug te vinden.
in 1707 lag de zerk naar alle waarschijnlijkheid in de noordelijke binnenzijbeuk van het schip, vermoedelijk in de eerste travee vanaf het transept. Vlak na 1724 werd de zerk verplaatst naar de eerste westelijke travee van het middenschip. Hier lag hij als gezegd onder het orgel. In 1821 situeerde Martini de zerk op dezelfde plek, om precies te zijn voor het torenportaal, de vijfde van zes zerken vanaf het zuiden. De steen ligt tegenwoordig nog steeds op deze plaats.

Personen