Beschrijving

De zerk is helemaal afgesleten. Alleen het hoogteverschil in het oppervlak wijst op een vroegere versiering. De tekst bevond zich in een tekstband die op de hoeken werd onderbroken door vierpassen met daarin de evangelistensymbolen. In het midden van de zerk bevond zich een cirkel met daarin twee wapenschilden, opgehangen aan twee linten die bovenaan door een ring liepen; onderaan waren de twee schilden verbonden door een vastgeknoopt lint met twee kwasten. Boven de cirkel met wapens bevond zich nog een kelk met hostie; hiervan zijn nog slechts twee gaatjes te onderscheiden, wat mogelijk wijst op een opvulling met een ander materiaal.

Wapens

Alliantiewapen ouders (2 schilden): 1 doorsneden; I drie hermelijnstaarten; II de letter b [Bogart]; 2 gevierendeeld; I en IV een horen; II en III een dwarsbalk [Van den Heuvel].

Bijzonderheden

Jan Bogart is rond 1492 geboren uit het huwelijk van de Bossche schepen Lambert Bogart en Margaretha Jan Ghysberts van den Heuvel en is een broer van de Bossche schepen Frans Bogart, die elders in de Sint-Jan werd begraven, zie zerk 430. Jan volgde een universitaire opleiding, waarschijnlijk te Leuven, en werd priester. Hij was in 1537 rector van een altaar in Alem en werd in dat jaar plaatsvervangend pastoor van Rosmalen. Daarnaast bezat hij een beneficie in de Sint-Jan, waarschijnlijk verbonden aan het benedenaltaar van Sint-Eligius (zie plattegrond altaren nr. 53), bij welk altaar hij ook werd begraven. ^1.

Geschiedenis

(Martini 71; Smits 18) ^*
Op de zerk ontbreekt een registratienummer. Omdat ook de naam Bogart niet in de leggers terug te vinden is, is het niet mogelijk iets over het bezit van het graf te zeggen. Martini situeerde de zerk in 1821 in de noordelijke binnenzijbeuk van het schip, in de eerste travee vanaf het westen. Hij bevond zich daarmee in de buurt van de plek waar in 1552 het benedenaltaar van Sint-Eligius stond. Aangezien Jan Bogart bij dit altaar werd begraven, mag aangenomen worden dat de zerk tussen 1552 en 1821 niet werd verplaatst.Ten laatste in 1912 werd de zerk binnen dezelfde travee verlegd naar zijn huidige plek, enkele meters zuidelijker.

Personen