Beschrijving

De zerk is enigszins afgesleten, wat vooral geldt voor de hoekvierpassen. Hij heeft een tekstband die wordt doorbroken door hoekvierpassen met daarin de evangelistensymbolen. In het midden zien we een verdiepte cirkel met rand en daarbinnen een kelk met hostie. De laatste letters van de later toegevoegde inscriptie zijn aangebracht over de bovenrand van de cirkel.

Bijzonderheden

Lambertus Kievit(s) is een zoon van Peter Dircx Kievit en Margaretha Lamberts die Bruyn en is afkomstig uit Someren. Hij werd priester en was minstens vanaf 1497 rector van het altaar van Nicolaas en Dympna in de parochiekerk van Geffen. In het eerste decennium van de zestiende eeuw verwierf hij bovendien een beneficie aan het Sint-Andriesaltaar in de Sint-Jan (waarschijnlijk plattegrond altaren nr 21, mogelijk nr. 7) en misschien ook nog een beneficie aan het Sint-Andriesaltaar in de Begijnhofkerk. In 1505 was hij gewoon lid geworden van de Illustre Lieve Vrouwe Broederschap als dominus Lambertus filius Petri Kyvits de Zoemeren. Heer Lambert bewoonde sinds 1516 een huis aan de Oude Dieze. Hij liet dit na aan zijn natuurlijke dochter Magdalena, die was gehuwd met Jasper Arnts Monicx. Heer Lambert werd begraven in de Sint-Jan bij het Sint-Andriesaltaar waar hij lange tijd aan verbonden was geweest. Volgens zijn zerk overleed hij op 21 november 1539, zijn jaargetijde werd daarentegen op 20 november gevierd. ^1.2
In de achttiende eeuw werd op deze zerk de naam van Leonard Jan Smits toegevoegd. Smits was in 1693 in Nijmegen geboren. Hij was werkzaam als ontvanger van de verpondingen in het kwartier van Maasland en ook in stad en vrijdom van ’s-Hertogenbosch. Vanaf 1723 was hij vijftienmaal schepen van ’s-Hertogenbosch, daarnaast was hij in de 1727-1729 ook rentmeester van de stad. In 1725 werd hij benoemd tot kapitein-luitenant van de schutterij van de kolveniers. In 1750 was hij ouderling van de Nederduits gereformeerde gemeente. Leonard was in 1732 getrouwd met de Rotterdamse Samuelle Theophile (van) Voorburg (1704-1775). Het echtpaar liet tussen 1734 en 1742 zeven kinderen dopen in de Grote Kerk, van wie de meesten op jonge leeftijd zijn gestorven. Leonard Jan was zeer actief in de handel in onroerend goed binnen de stad en wist in de loop der jaren de meeste panden op de hoek van de Lange Putstraat en de Parade te verwerven. Na zijn dood liet zijn vrouw deze huizen afbreken en liet hier een groot huis bouwen, het tegenwoordige bisschoppelijk paleis op Parade 10 en 11. Leonard Jan stierf op 24 april 1762 en werd in de Sint-Jan begraven. ^2.

Geschiedenis

(Oud 482B; Nieuw 13; Martini 16; Smits 269) ^*
Het werkelijke (nieuwe) registratienummer op de zerk is 13 en niet 132B. De 2 en de B zijn nog overblijfselen van het oude registratienummer 482B dat voorheen op de zerk stond. De zerk lag oorspronkelijk bij een van de twee altaren van Sint-Andries. Uit Hs 1709, 151.3 blijkt dat de zerk voor 1709 op het koor werd gelegd, en wel op een kelder, die op 21 augustus 1741 werd verkocht aan Jan Leendert Smits, schepen deser stadt. ^3.
Dit graf werd toen omschreven als sijnde een kelder waerop staet een priester, en op de mont een kelck genombert 482B. De hier behandelde zerk met de kelk werd dus gebruikt als ‘mondsteen’, d.i. een ingangssteen. Over de zerk met de daarop afgebeelde priester is helaas niets bekend.
De verkoop van de kelder aan Jan Leendert Smits vond plaats op voorwaarde dat indien iemand met recht de kelder zou opeisen, Smits de kelder weer zou moeten afstaan. De kerk zou dan het door hem betaalde bedrag retourneren. Zover kwam het niet want op 10 mei 1752 werd de kelder wederom op zijn naam geboekt. Op 30 juni 1779 vond de overboeking plaats op naam van zijn dochters Margaretha Jacoba, echtgenote van Johan Bom, en Samuele Theophile, getrouwd met Baron Borchard Herman van Gansneb genaemt Tengnagel tot den Lutteberg. Ten slotte meldt de legger van 1804-1805 de overboeking op naam van Elisabeth Samuelle Theophile, echtgenote van Francois Johan Gallé.
De plattegrond van Martini toont de precieze locatie van de zerk op het hoogkoor, in het midden van de tweede travee vanaf de viering. In 1839, tijdens de vernieuwing van de vloer van het hoogkoor, werd hij elders in de kerk gelegd. Of dat toen al de huidige plek was, is niet zeker. Wel dat hij ten laatste in 1912 daar kwam te liggen.

Personen