Beschrijving

Met uitzondering van een (gedeelte van een) naam is de zerk leeg.

Bijzonderheden

De naam Niccolson op de zerk is niet voldoende om te achterhalen om wie het hier gaat. In de achttiende eeuw vinden we enkele personen met die naam in ’s-Hertogenbosch. Alexander Nicolson, geboren in Norwich, was als soldaat in Den Bosch gelegerd, toen hij in 1732 met het Bossche meisje Willemina Mulders trouwde. Vier jaar later hertrouwde hij met (Anna) Maria den Hollander, uit welk huwelijk in 1738 een dochter werd gedoopt in de Grote Kerk. Het is echter onwaarschijnlijk dat een eenvoudige soldaat een graf in de Sint-Jan heeft kunnen bekostigen.
Maria Nicolson, woonachtig te ’s-Hertogenbosch, liet in 1722 haar testament opmaken. Zij was uit Engeland afkomstig en had in haar geboorteland nog de nodige bezittingen. Ze was blijkbaar ongehuwd en had verder ook geen bloedverwanten, in haar testament worden die in ieder geval niet genoemd. Als universeel erfgenaam benoemt zij de heer Thomas Hubert, oud-schepen van ’s-Hertogenbosch. Over deze Maria is verder niets bekend, ook niet over haar relatie met Thomas Hubert en evenmin weten we wanneer zij is overleden. Uit het testament blijkt dat zij redelijk welgesteld moet zijn geweest. Dat zij als laatste rustplaats een graf in de Sint-Jan heeft gekocht is derhalve zeer wel mogelijk. ^1.

Geschiedenis

(Oud 138; Nieuw 476) ^*
De leger van 1707 spreekt van de kelder van nicolson. In 1724 stond deze op naam van Catharina Tulleken, weduwe van Major Piper; Helena Tulleken, weduwe van kolonel Tsarner; en Antonetta Tulleken. In juni 1752 nadat Catharina en Helena inmiddels overleden waren, vond de overboeking plaats op naam van een zoon van Catharina, te weten Gerard Piper, oud-schepen en raad, en zijn kinderen. Ook kwam de kelder op naam van twee kinderen uit het huwelijk van Helena Tulleken en kolonel Tsarner, te weten Barbara Antonetta Rosina Tsarner, echtgenote van H.G. Clemens, hoogleraar en predikant; en Abraham Tsarner, Bailluw etc in Zwitserlant. Op 10 mei 1779 werd de kelder overgeboekt op naam van Hendrik Carel Piper en op die van de acht kinderen van Abraham Tsarner.
Zeker vanaf 1707 bevond de kelder zich in de zuidelijke binnenzijbeuk van het schip, in de eerste travee vanaf het transept. Op de plattegronden van 1821 en later is de zerk niet te vinden. In 1991 wordt hij weer aangeduid en wel op de plek waar hij nu nog ligt.

Personen