Beschrijving

De zerk is helemaal afgesleten. Aan enkele vage contouren is nog te zien dat hier vroeger een figuur was afgebeeld. Ook de tekstband en de hoekvierpassen zijn volledig vervaagd.
Een tekening uit circa 1900 toont nog de inscriptie in een tekstrand met hoekvierpassen en daarin de evangelistensymbolen. Op het middenveld is de figuur van een kanunnik weergegeven onder een wapen dat is aangebracht tussen renaissancistische consoles. De miskleding van de kanunnik komt overeen met die van de figuur van Joannes Kuijsten op zerk 76.

Wapens

Doorsneden; I drie inktpotjes met daarin drie naar rechts staande ganzenveren; II een molenijzer. ^1.

Bijzonderheden

Henrick van der Molen was een zoon van Victor Henricx van der Molen en Aleyt Jan Henricx van Os. Deze Victor was afkomstig uit Herentals, vestigde zich rond 1485 in ’s-Hertogenbosch en maakte daar carrière als notaris en als klerk en rentmeester voor diverse instellingen, onder andere de kerkfabriek van de Sint-Jan en ook de Illustre Lieve Vrouwe Broederschap, waarvan hij in 1495 gezworen broeder werd. Hij was ook lange tijd in dienst van diverse hertogelijke rentmeesters in het kwartier van ’s-Hertogenbosch om ten slotte in 1515 zelf tot hertogelijk rentmeester te worden benoemd, een functie die hij tot aan zijn dood in 1524 bleef vervullen. Zijn zoon Henrick ging in 1503 in Leuven studeren, tien jaar later schreef hij zich in aan de universiteit van Orléans, waar hij in 1513 de titel van licentiaat in het Romeinse recht behaalde. Hij koos voor een carrière als geestelijke. Wanneer hij precies priester is geworden is onduidelijk, wel weten we dat ter viering van zijn eerste mis een schoenen gruenen boem voor het huis van zijn vader was geplaatst, die diezelfde avond door een stel vandalen werd vernield. In 1506, waarschijnlijk nog voor hij priester was geworden, was Henrick benoemd tot kanunnik van de Sint-Jan. Daarnaast was hij vanaf 1536 pastoor van Alem, rector van een altaar in Oss en vanaf 1538 rector van een altaar in Geffen. Hij was wellicht bisschoppelijk inquisiteur voor ’s-Hertogenbosch. In ieder geval maakte hij in 1526 deel uit van de commissie die de verbreiding van de leer van Luther in de stad onderzocht en een aantal personen tot diverse straffen veroordeelde. Henrick van der Molen werd begraven bij het altaar van Sint-Egidius (zie plattegrond altaren nr. 23). ^2.

Geschiedenis

(Martini 339; Smits 10) ^*
Op de zerk ontbreekt een registratienummer. Omdat ook de naam Molendino, of een variant daarvan, niet in de leggers is terug te vinden, kan de geschiedenis van het graf niet achterhaald worden. Martini situeerde de zerk in 1821 in de zuidelijke buitenzijbeuk van het schip, in de derde travee vanaf het westen. Het altaar van Sint-Egidius bevond zich in 1552, ten tijde van de begrafenis van Henrick van der Molen, in de buurt daarvan. De zerk bleef dus vanaf 1552 tot zeker 1821 op dezelfde plek liggen. Wanneer hij precies naar de huidige plek is verplaatst is niet bekend. Smits vermeldt in 1912 in ieder geval al de locatie zoals die nu is.

Personen