Beschrijving

Hoewel de zerk enigszins glad is geworden, is hij goed bewaard gebleven en is de inscriptie, als gevolg van de diep gegraveerde letters, zeer goed leesbaar. De derde en vierde regel middenboven, uitgevoerd in kapitalen, zijn waarschijnlijk later aangebracht, evenals de inscriptie in de buitenrand rechts.
De zerk heeft een tekstband, doorbroken door hoekvierpassen met daarin de evangelistensymbolen. In het midden is in reliëf een nis weergegeven, bestaande uit twee hoekzuiltjes op postamenten en met kapitelen en een afsluitende dubbele driepasboog met hoekvoluten. Hieronder zien we links en rechts een zittende hond en griffioen die ieder met één poot het wapenschild vasthouden en met de andere het lint dat een lus vormt. ^1.

Wapens

Alliantiewapen echtpaar (1 schild): Gedeeld; I doorsneden; a drie aaneengesloten maliën ^2.; b een roos [De Hont]; II drie drielingsbalken; een schildhoofd met een uitkomende leeuw [Van den Hezeacker]. Het schild hangend aan een lint, mede vastgehouden door een zittende hond en een zittende griffioen. Hs 1709, 28.2 geeft ruitvormige gespen in plaats van aaneengesloten maliën.

Bijzonderheden

Henrick de Hont, geboren rond 1481, snijder en lakenkoopman van beroep, kocht in 1509 het poorterschap van ’s-Hertogenbosch. Hij was in eerste echt getrouwd met Anna Adriaens van Ham / Hamstede ^3., met wie hij een zoon Henrick had, die rond 1520/1 is geboren. Deze laatste is degene die op de zerk als ‘Henrick de oude’ wordt aangeduid. Het gebruik van de epitheta ‘de oude’ en ‘de jonge’ in de familie De Hont kan tot veel verwarring leiden: deze toevoegingen verschuiven namelijk in de loop van de tijd van persoon tot persoon. ^4. Ook deze Henrick was gewandsnijder van beroep, maar decennialang vooral actief als rentmeester van de stad, namelijk in 1555 en daarna zonder onderbreking van 1558 tot 1580 en opnieuw van 1583 tot 1585. Bovendien werd hij in 1584 weesmeester. Als bekroning van zijn bestuurlijke carrière werd hij in 1589 eenmaal schepen van de stad. In 1564 was hij gezworen broeder van de Illustre Lieve Vrouwe Broederschap geworden, in 1583 was hij proost. In de belastinglijsten behoort hij tot de 11% hoogst aangeslagenen. Henrick was getrouwd met Anna Henrick Lamberts vanden Heesacker, uit welk huwelijk minstens negen kinderen werden geboren. Anna overleed in 1594, Henrick op hoge leeftijd in 1609.
Twee van hun zonen, beiden nog vóór hun vader gestorven, zijn eveneens onder deze zerk begraven. Adriaen, geboren rond 1553, was in 1564 in de leer bij leerlooier Huijbert van Wel. Later is hij lakenhandelaar geworden. Hij was getrouwd met Martina Jan Mathys van der Meer en overleed op jonge leeftijd in 1587. Zijn oudere broer Henrick, meestal aangeduid als ‘Henrick de jonge’, geboren in 1544/5, werkte als klerk op het kantoor van zijn vader en werd in 1568 officieel benoemd tot klerk van de rentmeesters. Hij bleef zijn hele leven als klerk aan de stedelijke secretarie verbonden. In de tweede helft van de jaren 1570 werd hij net als zijn vader gezworen broeder van de Illustre Lieve Vrouwe Broederschap. Hij was getrouwd met Anthonia, dochter van Willem Robberts en Johanna Brants. Op 4 juli 1596 maakte hij zijn testament, twee dagen later overleed hij.
Na de dood van Henrick de oude in 1609 bleef deze zerk decennialang onaangeroerd. Wellicht werden in het graf nog meer leden van de familie De Hont begraven, de inscriptie op de zerk werd in ieder geval niet uitgebreid. In 1662 gebeurde dat wel. Toen werd de naam van Henrick de Hont toegevoegd. Het gaat hier waarschijnlijk om een zoon van de hierboven genoemde Adriaen Henricx de Hont en Martina van der Meer. Deze Henrick was in 1576 geboren en in de Sint-Jan gedoopt. Hij vestigde zich in Eindhoven, waar hij borgemeester (1613/4), schepen en vijfman (1623) was, maar later is hij waarschijnlijk weer naar zijn geboortestad teruggekeerd, waar hij op hoge leeftijd stierf en op 5 mei 1662 in het familiegraf in de Sint-Jan werd begraven. Zijn zoon Jan was kleermaker van beroep. Uit diens huwelijk met Johanna van Mil werden tussen 1630 en 1642 minstens zeven kinderen gedoopt in de katholieke Sint-Jansparochie. Jan overleed op 24 maart 1670 en werd vier dagen later in de Sint-Jan begraven. Zijn zoon Adriaen (1636-1679) werd niet meer in de Sint-Janskerk begraven, maar op het Sint-Janskerkhof. Blijkbaar was het oude graf in de kerk niet meer in bezit van de familie De Hont.

Geschiedenis

(Oud 265; Nieuw 273; Martini 137; Smits 257) ^*
In 1707 stond het graf geregistreerd als t’ graft van de hont. De legger van 1724 meldt de overboeking op naam van Govard van Aernhem. Op 24 mei 1752 werd het graf geboekt op naam van zijn zoon Willem en diens kinderen Willem Dominicus, Catharina en Maria. Laatstgenoemde was getrouwd met Nicolaas van Santen. Verder kwam het graf op naam van de zussen van Willem van Arnhem, te weten Catharina, getrouwd met Gerardus Huijgermans, en Maria, echtgenote van Jacobus Hak. Op 10 mei 1779 vond de overboeking plaats op naam van Josephus Johannes en Godefridus Johannes van Santen, kinderen van Maria van Aarnhem en Nicolaas van Santen. Tussen 1779 en 1804 kwam het graf in het bezit van de kerk.
De plattegrond van Martini toont de zerk in het midden van de noordelijke travee van het noordtransept, waar hij zeker al vanaf begin achttiende eeuw had gelegen. Ten laatste in 1912 kwam hij op de huidige plek.

Personen

Stamboom