Beschrijving

Het betreft een lege zerk, waarop slechts een gegraveerd registratienummer is achtergebleven.

Bijzonderheden

Deze zerk, die behoort bij het graf dat in 1724 in het bezit van Helena de Wijs was, is waarschijnlijk weergegeven in Hs 1709 142.2 met als inscriptie: Begraeffenisse van Jan de Wijs. Jan Peters de Wijs was in 1639 in het huwelijk getreden met Maygen Andries van Ravensteyn, met wie hij minstens vijf kinderen had. Zijn dochter Helena trouwde in 1675 met boekverkoper Jan Scheffers (1644-1691). Wanneer Jan precies is overleden is vooralsnog onbekend. In 1679 was hij nog peter van het tweede kind van Helena en Jan Scheffers, in 1696 was hij gestorven, aangezien zijn weduwe toen een huis in de Choorstraat overdroeg aan hun dochter Helena, inmiddels eveneens weduwe van Jan Scheffers. Helena erfde blijkbaar het graf van haar vader in de Sint-Jan. ^1.

Geschiedenis

(Oud 24; Nieuw 358) ^*
Het graf stond in 1707 op naam van De Wijs. De legger van 1724 meldt de overboeking op naam van Helena de Wijs, weduwe Scheffers. Op 18 mei 1752 kwam het op naam van Petrus Scheffers en zijn kinderen Jan, Maria, getrouwd met Johannes Nicols, en Jacobus. Verdere rechthebbenden waren Maria Scheffers, weduwe van de Heer Doctor Petrus van der Burg, Eugelina Scheffers, getrouwd met Cornelis Vervorst, Johanna Maria Scheffers, getrouwd met ... Vervorst, en haar kinderen Quirinus, Helena, echtgenote van Mathijs van Geffen, Eugelina en Wilhelmina Vervorst. Alle genoemden waren kinderen en kleinkinderen van Helena de Wijs en Johannes Scheffers. De kleinkinderen Scheffers (Jan, Maria en Jacobus) en Vervorst (Quirinus, Helena, Eugelina en Wilhelmina) worden ook in de legger van 1779 als bezitters van het graf vermeld. In de legger van 1804-1805 werd tot slot de overboeking genoteerd op naam van de erfgenamen van Jacobus Scheffers en zijn echtgenote Catharina van Rijn.
Uit de leggers kan opgemaakt worden dat het graf in ieder geval vanaf 1707 tot het begin van de negentiende eeuw in de zuidelijke travee van het zuidtransept lag, niet ver van het zuidportaal. Op negentiende- en twintigste-eeuwse plattegronden komt de zerk niet voor, tot hij in 1991 weer wordt aangeduid en wel op de plek waar hij nu nog ligt.

Personen